W orzeczeniu wydanym 4 marca 2020 r., I SA/Bd 28/20 Wojewódzki Sąd Administracyjny w Bydgoszczy stwierdził, że faktury korygujące winny odzwierciedlać rzeczywiste zdarzenia gospodarcze. Innymi słowy, treść faktury winna być w pełni zgodna z postacią, w jakiej zdarzenia były zrealizowane (aspekt przedmiotowy) między podmiotami określonym w fakturach korygujących (aspekt podmiotowy).
Dzieje się tak ze względu na treść art. 5 ust. 1 pkt 1 oraz art. 29a ust. 1 ustawy z 11 marca 2004 r. o podatku o towarów i usług. Kwalifikują one rozliczenia VAT od dostawy towarów w ramach prowadzonej działalności gospodarczej.
Sąd zauważył, że kwota netto, stanowiąca podstawę opodatkowania musi być realna gospodarczo. Ta podstawa opodatkowania powinna być uwidoczniona na każdej fakturze, zatem również fakturze korygującej. Wskazuje na to art. 106j ust. 1 i ust. 2 w związku z art. 106a i 106b ustawy o podatku VAT.
Za prawidłowo wystawione nie można wobec tego uznać faktur, które odzwierciedlają podstawę opodatkowania odmienną od tej ustalonej w umowie między nabywcą i zbywcą towaru albo usługi. Jeżeli nabywca (usługobiorca) nie zaakceptował innych ustaleń w zakresie zrealizowanej transakcji, które to ustalenia dotyczyłyby podstawy opodatkowania, nie można mówić o realizacji transakcji zgodnie z treścią faktury korygującej.
Sąd Administracyjny zauważył również, że obowiązujące prawo nie pozwala na twierdzenie, że jeśli podatek VAT wskazany na fakturze jest składnikiem ceny, którą ma zapłacić nabywca, to wystawca faktury nie ponosi ciężaru ekonomicznego podatku, zatem zwrot VAT powoduje bezpodstawne wzbogacenie.
Takie rozumowanie opiera się na przyjęciu, że kwoty VAT uwidocznione na fakturze doręczonej nabywcy w zasadzie nie stanowią nadpłaty u wystawcy, a to dlatego, że nabywca ma je zapłacić wystawcy jako element ceny. WSA zaznacza jednak , że taki wniosek jest sprzeczny z art. 72 Ordynacji podatkowej, gdzie nadpłatę określono jako kwotę podatku nadpłaconego lub zapłaconego bez podstawy prawnej.
źródło: https://www.bazadoradcow.pl